پنجشنبه, ۱۸ آبان ۱۴۰۲، ۰۹:۲۴ ق.ظ علی اصغر شمیمی فصل:عفو و بخشش و فضیلت آن ضد انتقام کشیدن عفو و بخشش است و آیات و اخبار در مدح و حسن آن از حد و حصر متجاوز است. خداوند عالم مىفرماید:« خُذِ الْعَفْوَ وَ أْمُرْ بِالْعُرْفِ »یعنى:«طریقه عفو و بخشش را نگهدار و امر به معروف کن». و نیز فرموده است:« وَ لْیَعْفُوا وَ لْیَصْفَحُوا »یعنى:«باید عفو و گذشت نمایند». و نیز فرموده است:« وَ أَنْ تَعْفُوا أَقْرَبُ لِلتَّقْوىٰ«اگر عفو نمائید به تقوى و پرهیزکارى نزدیکتر است».حضرت پیغمبر-صلّى اللّه علیه و آله-فرمودند:«به خدائى که جان من در قبضه قدرت اوست که سه چیز است اگر از من قسم خواهند بر آنها قسم مىخورم: یکی آنکه: صدقه دادن از مال هیچ کم نکند. دوم آنکه: هیچ کس از ظلمى که به او شده عفو نمىکند از براى خدا مگر اینکه خدا عزت او را در روز قیامت زیاد مىفرماید.سیم اینکه: هیچ کس نیست یک درى از سئوال بر خود نگشاید مگر اینکه یک درى از فقر و احتیاج بر او گشوده مىشود».و نیز از آن حضرت مروى است که: «عفو و گذشت زیاد نمىکند مگر عزت را پس گذشت کنید تا خدا شما را عزیز گرداند».و آنجناب به عقبه فرمودند که: «مىخواهى ترا خبر دهم به افضل اخلاق اهل دنیا و آخرت؟نزدیکى کن به هر که از تو دورى کند.و بخشش کن به کسى که ترا محروم سازد و گذشت کن از آن کسى که به تو ظلم نماید».مروى است که: «موسى-علیه السّلام-عرض کرد که: پروردگارا کدام یک از بندگان تو نزد تو عزیزترند؟فرمود: آنکه در وقت قدرت و توانائى عفو نماید». و حضرت سید الساجدین-علیه السّلام-فرمودند که: «در روز قیامت خداى-تعالى- اولین و آخرین را در بلندى جمع مىکند، سپس منادى ندا مىکند که کجایند اهل فضل؟پس طایفهاى بر مىخیزند.ملائکه گویند که: چه چیز است فض, ...ادامه مطلب